روزگار غریبی ست نازنین..

...

        دهانت را می بویند!

                                     مبادا که گفته باشی دوستت دارم !!..

        دلت را می بویند!

                                     که شعله ای در آن نهان کرده باشی

      روزگار غریبی ست نازنین..

                                     و عشق را در کناره تیرک راه بند تازیانه می زنند..

احمد شاملو

---

پ.ن۱: 

گاه و بی گاه سر زدن های نیمه وقت (!) به خاطرات ِ گذشته خیلی از نقاط کور مغر رو شفاف سازی می کنه! نقاطی که هر چه جلوتر بریم کور و کورتر میشه٬ و سوسوی امید ادامه دادن رو هم از بین می بره! هنوز هم برام تازگی داره..حس قشنگ او از٬ نثار کردن وجود و روح و نفسش واسه آرمان هاش..آری دیشب برای ۴مین بار بوف کور هدایت را از بر خواندم!!خط به خط..خط به خط های مجهول روانش.. به هیچستان می رویم !!!