و اما یک سال گذشت...

اگه به زور روزگار از زندگیت می رم کنار

 می رم که ثابت کنم عاشقتم دیوونه وار

تو گریه های زار و زار سپردمت به روزگار

این از خودم گذشتنو پای خاطر خواهیم بذار

 خیال نکن که خواستمه این اونه که میخواستم

به قبله ی محمدی اینه که حرف راستمه

می خوای واست همین وسط داد بزنم

با تار زلفات دلمو دار بزنم

پیش همه خلق خدا زار بزنم

 گریه کنون سر توی دیوار بزنم

بعد یه عمر آزگار یه عاشقی تو روزگار

 از عشق تونست که بگذره بدون باختن تو قمر