آرامگاه آناهیتا

در نبشته های پارسی آناهیتا فرشته و نگهبان آب است. الهه ای که از دیرباز در بین پارسیان جا داشته است. 

میانه ی راه کرمانشاه به همدان در روستایی به نام کنگاور آرامگاهی را می بینیم که به آناهیتا منسوب است. امروزه چیزی حدود هفت هکتار از این بنای سترگ باقی مانده است. این آرامگاه به گفته باستان شناسان به احتمال زیاد در زمان خود شهری بوده است و رونق بسیار داشته است. و همچنین جایی برای پرستش و نیایش.

با توجه به گذشت بیش از دو هزار سال از زمان بنای این آرامگاه چیزی که امروز از آن می بینیم جای شگفتی دارد. پس از این هزار سالها که بر وی گذشته است و رنج ها و شکاف ها و سختی ها و پیروزی هایی که به دست آورده بسیار ستودنی است.

ساخت این سازه بزرگ نیازمند به زحمت فراوان بوده است. و نگاه داشتن آن از رخدادهای طبیعی و همچنین دست اندازی ها، کاری دشوارتر. و خوشبختانه چیزی که می بینیم گواه برا اهمیت این سازه در بین ایرانیان است. سازه بی شک پارسی است با تمام نقش و نگارهایی که در آن زمان برجسته بوده است. نبشته های ساسانی در سنگ نوشته ها و ستون های افراشته آن دیده می شود و همه و همه این را به ما می آزماید که چه اندازه پارسیان انسان های هنرپیشه و مقتدری بوده است.

اگر گذرتان به نواحی غربی ایران خورد حتمن از این بنا دیدن کنید.